QR code discriminatie

Schriftelijke vraag

Procedureel betrekking hebbende op artikel 35 RvO

Naam lid van de Raad:  Arjan Brouwer

Fractie:  DPE

Datum:  29 september 2021

Datum van beantwoording (3 weken na ontvangst):  20 oktober 2021

Onderwerp:  QR code discriminatie

Afgelopen zaterdag 25 september zal de geschiedenis in gaan als een historisch dieptepunt wat betreft onze collectieve inzet voor vrijheid en mensenrechten. Een maatregel is ingevoerd die elk weldenkend mens anderhalf jaar geleden nog voor onmogelijk had gehouden, want wie had ooit gedacht dat een tweederangs burger zo snel en zo makkelijk opnieuw zou kunnen worden genormaliseerd?

DPE vindt de wijze waarop de QR-code discriminatie door de landelijke en lokale politici wordt omarmt zeer beangstigend en hekelt de weg van de geleidelijkheid die de menselijke normen en waarden van onze geciviliseerde westerse wereld te grabbel gooit.

Maurice de Hond verwoorde het afgelopen week voortreffelijk: ‘We zijn in een wereld beland die ik twee jaar geleden voor onmogelijk had gehouden. Het lijkt op een totale verwarring, waarbij mensen dingen zeggen en doen waarvan ze zelf twee jaar geleden niet hadden verwacht dat ze dat gezegd of gedaan zouden hebben,.

Wij leven plotsklaps in een wereld waarin redelijkheid ver te zoeken is, waarin de fanatieke vaccinatie voorstander een dialoog over de nut en noodzaak van de QR-code vermijdt en met ‘framing’ beantwoord. Over de decennia lange bezuiniging op de zorgsector wordt angstvallig gezwegen en bij de miljarden investering in de QR-code maatschappij wordt geen enkele vraagteken geplaatst. Miljarden Euro’s die niet worden ingezet voor onze gezondheid, maar om ongevaccineerden(en mogelijk ook gevaccineerden die straks Booster-spuit 3, 4, 5 etc. weigeren te zetten) aan de schandpaal te nagelen! En dat terwijl het inmiddels duidelijk is dat COVID-19 niet thuis hoort op een A-lijst naast het Ebola virus of de Spaanse griep van 1918 die binnen één jaar ruim 17 miljoen levens in Europa heeft opgeëist.

De eerste brieven van verscheidene organisaties liggen al bij werknemers op de mat, met de mededeling dat zij zich tegen Covid-19 moeten laten vaccineren als ze hun baan willen behouden wanneer de overheid de regels verder aanscherpt. Dit is gewoon te bizar voor woorden, voor een groeiend aantal inwoners begint deze nieuwe realiteit te veranderen in een ware nachtmerrie!

Daarom stelt DPE de volgende vragen aan het college:

1. Hoeveel invloed heeft de gemeente Enschede concreet op de handhaving van de coronamaatregelen, kan zij bijvoorbeeld de frequentie en intensiviteit van QR-code controles zelfstandig regelen?
2. Heeft het college helder voor ogen hoeveel Enschedeërs op dit moment op de IC liggen? Zo ja, hoeveel zijn dat er concreet en verhoudt dit zich in procenten tot 158.000 inwoners?
3. Is het college het met DPE eens dat de opgelegde maatregelen leiden tot ophef en polarisatie als gevaccineerden en ongevaccineerden tegen elkaar worden uitgespeeld? Zo nee waarom niet?
4. Zodra de QR-code samenleving verder wordt uitgerold naar bijvoorbeeld scholen, werkgevers, supermarkten etc., gaat de gemeente Enschede dan lering trekken uit de verre en zelfs nog recente geschiedenis van de mensheid en opkomen voor het bestaansrecht, primaire levensbehoeften en gelijke behandeling van al haar inwoners? Zo ja, hoe denkt het college hier gestalte aan te geven? Zo nee, waarom niet?
5. Is het college op de hoogte dat een gevaccineerde nog altijd Corona kan krijgen en belangrijker nog, ook kan doorgeven aan zowel gevaccineerden als ongevaccineerden? Zo nee, waarom verdiept het college zich hier niet in? En waarom voert het college een opdracht uit die onherroepelijk een tweedeling creëert in onze stad?
6. Vind het college het logisch dat gevaccineerden automatisch een groen vinkje krijgen bij hun QR- code, zodoende elkaar legaal en ongelimiteerd kunnen besmetten met het COVID-19 virus, terwijl kerngezonde ongevaccineerde inwoners worden gedwongen om zich voor elk wissewasje te laten testen? Zo ja graag toelichting, zo ‘nee’ hoe vindt zij dat de handhaving van de QR-code zich verhoudt tot Art. 1 en 11 van de Grondwet en de Europese wet voor de rechten van de mens?
7. Realiseert het college zich dat wanneer het welzijn en bestaansrecht van mensen (die zich beroepen op ‘keuzevrijheid’ en ‘zelfbeschikkingsrecht’) wordt ontnomen door toedoen van baanverlies, weigering scholing en gangbare toegang tot een sociaal leven etc. er geen sprake meer is van ‘vrijwillig’ vaccineren maar van bikkelharde dwang?! Graag een toelichting en motivatie voor het onvoorwaardelijk blijven handhaven van het mensonterende QR-code beleid.